Die Paulianische Anfechtungsklage – die vergleichende Analyse im Rahmen vom deutschen und polnischen Recht

Autorka opracowania porównuje instytucję skargi pauliańskiej w prawie polskim i niemieckim. Analizując poszczególne przesłanki zastosowania actio Pauliana, wykazuje podobieństwa oraz zasadnicze różnice pomiędzy uregulowaniem tej instytucji w dwóch systemach prawnych. Główny cel obu regulacji pozostaje w zasadzie identyczny. Jest nim ochrona wierzyciela przed niewypłacalnością dłużnika, który doprowadza swój majątek do stanu zagrażającego zaspokojeniu wierzyciela. W polskim prawie instytucja akcji paulińskiej została uregulowana w Księdze Trzeciej Kodeksu cywilnego, w Niemczech zaś – w oddzielnej ustawie nazywanej w polskim piśmiennictwie „ustawą zaczepną” (Anfechtungsgesetz). Jedną z najważniejszych różnic jest przyjęcie odmiennych teorii zaskarżenia (teorii egzekucyjnej lub teorii zobowiązania wynikającego z ustawy), co pociąga za sobą oczywiste konsekwencje prawne. Istotne odmienności występują na tle charakteru prawnego roszczenia, przedmiotu ochrony oraz poszczególnych przesłanek, które w prawie niemieckim przybierają postać zarówno przesłanek materialnoprawnych, jak i prawnoprocesowych.