Problem przewlekłości postępowania sądowego a zróżnicowane zarządzanie przepływem spraw sądowych

Przewlekłość postepowań sądowych stanowi jedną z istotnych barier rozwoju gospodarczego Polski, a przez respondentów badań opinii społecznej wskazywana jest jako najbardziej dolegliwy problem wymiaru sprawiedliwości. W anglosaskiej literaturze przedmiotu wskazuje się, że stosunek liczby sędziów do liczby rozpatrywanych przez sąd spraw nie jest najważniejszym czynnikiem, który wpływa na efektywność pracy sądu. Szybkość postępowania sądowego uwarunkowana jest także przez konstrukcję obowiązujących norm proceduralnych, wewnętrzną organizację pracy sądu, w tym zarówno wymogi o charakterze sformalizowanym, jak i nieformalne metody podziału pracy. W perspektywie instytucjonalnych reform wymiaru sprawiedliwości szczególne znaczenie ma koncepcja zróżnicowanego zarządzania przepływem spraw sądowych, której głównym założeniem jest sformułowanie odrębnych ścieżek postępowania dla spraw posiadających różny poziom skomplikowania i odmienną specyfikę. Poszczególne ścieżki charakteryzuje zróżnicowany porządek etapów postępowania oraz różne wymogi dotyczące czasu ich trwania. Wprowadzenie metod zróżnicowanego zarządzania przepływem spraw sądowych zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Europie, przyniosło efekty w postaci ogólnego przyspieszenia postępowań i zmniejszenia liczby spraw rozpatrywanych w sposób szczególnie przewlekły.